nie mozez wywiezc za granice syna bez zgody jego ojca--Studia tez lepiej w PL niz tam..sa tematy na temat tu na forum
Jeśli oboje rodzice żyją i żadne nie zostało pozbawione praw rodzicielskich, to obydwoje mają prawo i obowiązek sprawować władzę rodzicielską nad dzieckiem, które nie ukończyło 18 lat. Wynika to przepisów art. 97 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. O istotnych sprawach dziecka wspólnie rozstrzygać muszą zarówno rodzice pozostający w związku małżeńskim, jak i rozwiedzeni.
Po otwarciu unijnych granic dla Polaków ani dorosły ani dziecko nie muszą okazywać paszportu przy wjeździe do innego kraju UE. Jeśli pobyt ma trwać nie dłużej niż 90 dni, wystarczy na granicy okazać dowód osobisty nowego typu, z wpisaną datą ważności. Dokument ten musi posiadać także dziecko.
Sęk w tym, że do jego wyrobienia niepotrzebna jest zgoda drugiego rodzica. Zgodnie art. 25 ustawy o dowodach osobistych wniosek o wydanie dowodu osobistego w imieniu osoby nieposiadającej zdolności do czynności prawnych lub posiadającej ograniczoną zdolność do czynności prawnych składa i podpisuje rodzic, opiekun prawny lub kurator. Trudno w tej sytuacji sprawdzić, czy drugi rodzic nie ma nic przeciwko wydaniu dokumentu uprawniającego dziecko do przekroczenia granicy krajów UE. Ułatwia to tzw. porwania rodzicielskie, które stają się poważnym problemem w czasach, gdy Polacy częściej wyjeżdżają za chlebem do innych krajów Unii, rozwodzą się z pozostawionymi w Polsce małżonkami, a potem chcą ściągnąć do siebie wspólne dzieci.
Rodzic, którego dziecko wbrew jego woli wywieziono do innego kraju UE ma prawo – na podstawie wspomnianej konwencji haskiej - wystąpić do sądu lub organu administracji państwa, do którego dziecko zostało wywiezione. Warunek: dziecko nie może mieć ukończonych 16 lat.
Wniosek o powrót dziecka rodzic może złożyć samodzielnie albo za pośrednictwem departamentu współpracy międzynarodowej i prawa europejskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. W obu przypadkach musi załączyć istotne dokumenty: kopię aktu urodzenia dziecka, akt małżeństwa lub wyrok rozwodowy, w którym orzeczono o władzy rodzicielskiej i miejscu pobytu dziecka, aktualną fotografię dziecka, adres, pod którym przebywa dziecko i inne informacje mogące ułatwić jego odnalezienie, tłumaczenie wniosku i załączników na język urzędowy państwa, do którego kierowany jest wniosek.
Sprawy o powrót dziecka prowadzone na podstawie przepisów Konwencji zasadniczo są zwolnione z kosztów postępowania sądowego, a w niektórych państwach wnioskodawca jest nawet nieodpłatnie reprezentowany przed sądem przez miejscowego prawnika. W innych krajach bezpłatna pomoc przyznawana jest tylko osobom, które nie są w stanie ponieść kosztów wynajęcia adwokata.
http://prawo.rp.pl/artykul/871972.html