rodzajniki sciagniete

chcialam poprosic o wyjasnienie mi dreczacego mnie problemu - kiedy uzywa sie rodzajnik a kiedy go pomijamy w takich oto
przypadkach -
il datore di lavore (przed lavoro nie ma rodzajnikika)
il mercato del lavoro(przed lavoro jest uzyty rodzajnik il-del=di +il)

Opuszcze sie rodzajniki m.in. kiedy mamy do czynienia z takim polaczeniem slow, ktore sa prawie ze idiomem, tzn tworza calosc.

A wiec, il datore di lavoro - po polsku pracodawca, prawda, po polsku jest to juz jedno slowo.
Podobnie, impiegato di banca (urzednik bankowy), amiche di scuola (szkolne kolezanki) itp. Ale jesli to drugie slowo bedzie mialo jakies omowienie, to jakby rozbijal sie zwrot i kazde slowo jest traktowane oddzielnie, i bedzie: un impiegato della banca italiana, le amiche della mia scuola i pewnie np. il datore del lavoro buono (nie wiem, czy tak mozna powiedziec, ale jesli tak, to tylko z rodzajnikiem).

Il mercato del lavoro podejrzewam ze nie jest jeszcze tego typu zwrotem, choc wg mnie mozna byloby tez powiedziec, il mercato di lavoro (slowo abstrakcyjne tez opuszcza rodzajnik, jesli nie jest scisle okreslone).

sla-bardzo dziekuje za odpowiedz. Teraz sprobuje pocwiczyc te paskudne rodzajniki wg Twoich wskazowek... Basia

Rodzajniczki wcale nie sa paskudne, sa bardzo bardzo przydatne! To takie cegielki z ktorych jest zbudowany jezyk a moze zaprawa ktora sa posklejane slowa. One sa malutkie, ale czesto duzo duzo znacza! :)))

zobacz na przyklad:
gli occhi di ragazza - dziewczece oczy
gli occhi di una ragazza - oczy pewnej dziewczyny
gli occhi della ragazza - oczy tej dziewczyny ... jest roznica?

jest, jest i to duza...musze powiedziec, ze to tej pory nie znalazlam zadnej ksiazki z wytlumaczeniem tego.Teraz biore jakis tekst po wlosku i poszukam przykladow wg Twojego wyjasnienia...

Bo to jest tak, rozne za reguly i sytuacje kiedy opuszczamy rodzajnik, ale moze od drugiej strony:
rodzajnik z reguly stawiamy wtedy, kiedy rzeczownik jest albo podmiotem w zdaniu, albo tez gdy jest dopelnieniem i stoi z jakims omowieniem. Wtedy ten rodzajnik powinien byc postawiony, niezaleznie od tego, jaki mamy wczesniej przyimek. Zasada stawiania rodzajnika kiedy slowu towarzyszy omowienie jest wlasciwie niezalezna od tego, z jakiego powodu moglby byc on opuszczony gdyby tego omowienia nie bylo, moze to zagmatwane, ale podam przyklady:

La grammatica mi piace (podmiot)
Studio grammatica (dopelnienie w wersji podstawej)
Studio la grammatica italiana (omowienie)
Il manuale di grammatica (termin jakby "podrecznik gramatyczny", tak nie mowimy, ale chodzi o to, ze mozna by to nazwac jednym slowem, np. gramatyka, czyli ksiazka do gramatyki)
Il manuale della grammatica italiana (omowienie)

Sono insegnante (przyklad orzeczenia imiennego)
Sono un'insegnante d'italiano
sono italiano (jw)
Sono un italiano vero

Maria e' bella. La mia Maria e' bella. (omowienie).
In Italia ci sono tante citta belle (nazwa miasta)
Nell'Italia antica .... ecc (omowienie)

un bicchiere d'acqua (szklanka wody, jakby zwrot)
un bicchiere dell'acqua minerale (omowienie)

le chiavi di casa (jakby... domowe)
le chiavi della mia casa

il direttore di liceo (zawod czy funkcja)
il direttore del liceo scientifico (omowienie)

il padrone di casa (ogolnie, gospodarz)
il padrone della nostra casa

la collezione di quadri (ogolnie, kolekcja malarstwa)
la collezione dei quadri di un certo Leonardo ;)

il modo di vita (tryb zycia)
il modo di vita della gioventu

in giardino - nel giardino di Marco
in chiesa - nella Chiesa di S.Pietro

Na tej samej zasadzie dziala opuszczanie lub nie rodzajnikow przed rzeczownikami oznaczajacymi czlonkow rodziny (ale tylko z zaimkiem dzierzawczym!), opuszczamy jedynie w formie podstawowej, tzn l.ba pojedyncza, bez omowienia, bez zdrobnienia:

mio padre ale il mio amatissimo padre
mia madre ale la mia mamma
mia sorella ale la mia sorellina, la mia sorella maggiore.

Choc, zauwazylam w telewizji, ze bardzo czesto mowi sie "mia mamma, tua mamma", nie wiem, czy to jeszcze blad czy juz forma dopuszczalna.