Lenka bardzo ładnie to wytłumaczyła "koncepcjonalnie" ;), to ja tylko dodam coś bardzo praktycznego: generalnie jest tak, ze po prostu czasownik w imperfetto przechodzi w congiuntivo imperfetto, tak jak czasownik w presente przechodzi w congiuntivo passato (czy jak to się tam nazywa).
Przykłady:
1.Mi ricordo che da bambini giocavamo sempre fuori. (tryb oznajmujący, bez konieczności użycia congiuntivo)
Mi sembra di ricordare che da bambini giocassimo sempre fuori. (tryb łączący wprowadzony przez wyrażenie "mi sembra di ricordare", a wiec brak pewności)
giocavamo --> giocassimo
2. Alessandro voleva dire un'altra cosa, l'hai frainteso. (tryb oznajmujący)
Penso che Alessandro volesse dire un'altra cosa, l'hai frainteso. (tryb łączący)
voleva --> volesse
3. Guidava sempre come un pazzo, la colpa è sua. (tryb oznajmujący)
Dicono che guidasse sempre come un pazzo e quindi la colpa è sua. (tryb łączący)
guidava --> guidasse