Forma podmiotu odpowiada polskiemu mianownikowi (kto? co?). Przykłady: io, tu, lui, noi etc.
PRONOMI INDIRETTI. Forma dopełnienia w celowniku odpowiada na pytanie komu ? czemu ? (mi, ci, nam, wam itd.)
mi, ti, gli/le, ci, vi, gli - przed czasownikiem np. "mi piace"
a me, a te/a Lei (formalne), a lui, a lei, a noi, a voi, a loro
np. "piace a voi" - podoba się komu czemu? - wam
pamiętaj jednak że nie wszystko można sprowadzić do kategorii gramatyki j. polskiego bo np. wspomniany czasownik "piacere" łaczy się zawsze z dativem piace A me (komu czemu? mnie) ale! "piace A me" może też znaczyć lubię go (BIERNIK!) a we włoskim jest (CELOWNIK) co w dosłownym tłumaczeniu by dało: "lubię jemu" - (oczywiście nie ma to sensu jeśli nie dodamy co lubię jemu np. robić :P) i musimy przetłumaczyć jako "lubię go". Itd. :)
PRONOMI DIRETTI. Forma dopełnienia w bierniku odpowiada na pytanie kogo ? co? (mnie, ciebie, nas, was itp.)
mi, ti, lo/la, ci, vi, li, le (przed czasownikiem) np. "chiara TI ama"
me, te, lui/lei, noi, voi, loro (po czasowniku) np. "chiara ama TE"
Nie wiem czy o to Ci chodziło ale myślę że Twoje pytanie dotyczy tego jak odróżnić czy np. "mi" to pron. indiretto czy też diretto?? otóż najczęściej z kontekstu.
Formy me, te, lui, lei, noi, voi, loro stoją np. po przyimku, a także w pozycji samodzielnej. Formy krótsze mi, ti, lo, la, ci, vi, li, le występują tuż przed czasownikiem. Jedynie w połączeniu z bezokolicznikiem, imiesłowami, a także formą trybu rozkazującego krótsze formy stoją po czasowniku, wtedy pisane są razem
voglio aiutarTi - chcę Ci pomóc; Fermati! - stój! itd.
Mam nadzieję że nie namieszałem bardziej. Sprecyzuj pytanie to może podam jakieś konkretniejsze odpowiedzi :)