Simone Cristicchi - Ti Regalero Una Rosa - TŁUMACZ

ELO WSZYSTKIM MOIM ZDANIEM TA PIOSENKA TO NIE LADA WYCZYN DO PRZETLUMACZENIA ALE JEST NAPEWNO BARDZO ZYCIOWA I WZRUSZAJACA ZAPRASZAM CHETNYCH DO SPROBOWANIA:)

Simone Cristicchi - Ti Regalero Una Rosa

Ti regalero una rosa
Una rosa rossa per dipingere ogni cosa
Una rosa per ogni tua lacrima da consolare
E una rosa per poterti amare
Ti regalero una rosa
Una rosa bianca come fossi la mia sposa
Una rosa bianca che ti serva per dimenticare
Ogni piccolo dolore

Mi chiamo Antonio e sono matto
Sono nato nel ’54 e vivo qui da quando ero bambino
Credevo di parlare col demonio
Cosě mi hanno chiuso quarant’anni dentro a un manicomio
Ti scrivo questa lettera perché non so parlare
Perdona la calligrafia da prima elementare
E mi stupisco se provo ancora un’emozione
Ma la colpa č della mano che non smette di tremare

Io sono come un pianoforte con un tasto rotto
L’accordo dissonante di un’orchestra di ubriachi
E giorno e notte si assomigliano
Nella poca luce che trafigge i vetri opachi
Me la faccio ancora sotto perché ho paura
Per la societŕ dei sani siamo sempre stati spazzatura
Puzza di piscio e segatura
Questa č malattia mentale e non esiste cura

Ti regalero una rosa
Una rosa rossa per dipingere ogni cosa
Una rosa per ogni tua lacrima da consolare
E una rosa per poterti amare
Ti regalero una rosa
Una rosa bianca come fossi la mia sposa
Una rosa bianca che ti serva per dimenticare
Ogni piccolo dolore

I matti sono punti di domanda senza frase
Migliaia di astronavi che non tornano alla base
Sono dei pupazzi stesi ad asciugare al sole
I matti sono apostoli di un Dio che non li vuole
Mi fabbrico la neve col polistirolo
La mia patologia č che son rimasto solo
Ora prendete un telescopio… misurate le distanze
E guardate tra me e voi… chi č piů pericoloso?

Dentro ai padiglioni ci amavamo di nascosto
Ritagliando un angolo che fosse solo il nostro
Ricordo i pochi istanti in cui ci sentivamo vivi
Non come le cartelle cliniche stipate negli archivi
Dei miei ricordi sarai l’ultimo a sfumare
Eri come un angelo legato ad un termosifone
Nonostante tutto io ti aspetto ancora
E se chiudo gli occhi sento la tua mano che mi sfiora

Ti regalero una rosa
Una rosa rossa per dipingere ogni cosa
Una rosa per ogni tua lacrima da consolare
E una rosa per poterti amare
Ti regalero una rosa
Una rosa bianca come fossi la mia sposa
Una rosa bianca che ti serva per dimenticare
Ogni piccolo dolore

Mi chiamo Antonio e sto sul tetto
Cara Margherita sono vent’anni che ti aspetto
I matti siamo noi quando nessuno ci capisce
Quando pure il tuo migliore amico ti tradisce
Ti lascio questa lettera, adesso devo andare
Perdona la calligrafia da prima elementare
E ti stupisci che io provi ancora un’emozione?
Sorprenditi di nuovo perché Antonio sa volare.

Simone Cristicchi - Ti Regalero Una Rosa
Podaruję Ci różę

Ti regalero una rosa
Podaruję Ci różę
Una rosa rossa per dipingere ogni cosa
Jedną czerwoną różę żeby namalować każdą rzecz
Una rosa per ogni tua lacrima da consolare
Jedną różę dla każdej twojej łzy do pocieszenia
E una rosa per poterti amare
I jedna różę żeby móc Cię kochać
Ti regalero una rosa
Podaruje Cie różę
Una rosa bianca come fossi la mia sposa
Jedną białą różę jakbyś była moja zoną
Una rosa bianca che ti serva per dimenticare
Jedną białą różę która jest Ci potrzebna aby zapomnieć
Ogni piccolo dolore
Każdy najmniejszy (mały) ból

Mi chiamo Antonio e sono matto
Nazywam się Antonio i jestem szalony
Sono nato nel '54 e vivo qui da quando ero bambino
Urodziłem się w '54 i zyję tu od kiedy byłem dzieckiem
Credevo di parlare col demonio
Wierzyłem w rozmowy z demonem
Cosě mi hanno chiuso quarant'anni dentro a un manicomio
I w ten sposób (dlatego) zamkneli 40 lat w zakładzie psychiatrycznym
Ti scrivo questa lettera perché non so parlare
Piszę di Coeboie ten list bo nie potrafie rozmawiać
Perdona la calligrafia da prima elementare
Wybacz za tą kaligrafię jak z pierwszej podstawówki
E mi stupisco se provo ancora un'emozione
I zastanawiam się czy czuję jeszcze uczucie
Ma la colpa č della mano che non smette di tremare
Ale wina jest tej reki która nie przestaje drżeć

Io sono come un pianoforte con un tasto rotto
Jestem jak fortepian z zepsutymi klawiszami
L'accordo dissonante di un'orchestra di ubriachi
Akord orchiestry pijaków
E giorno e notte si assomigliano
I dzień i noc sie upodabniają
Nella poca luce che trafigge i vetri opachi
W małej ilosci światła które przebija się przez matowe szkła
Me la faccio ancora sotto perché ho paura
Robię to sobie jeszcze pod spodem(?) bo boje sie
Per la societŕ dei sani siamo sempre stati spazzatura
Dla społecznosci zdrowych bylismy zawsze smieciami
Puzza di piscio e segatura
Smród moczu i
Questa č malattia mentale e non esiste cura
To jest choroba mentalna i nie istnieje lekarstwo

Ti regalero una rosa
Una rosa rossa per dipingere ogni cosa
Una rosa per ogni tua lacrima da consolare
E una rosa per poterti amare
Ti regalero una rosa
Una rosa bianca come fossi la mia sposa
Una rosa bianca che ti serva per dimenticare
Ogni piccolo dolore

I matti sono punti di domanda senza frase
Szaleńcy są pytajnikami bez zdania
Migliaia di astronavi che non tornano alla base
Tysiące statków kosmicznych które nie wrócą do bazy
Sono dei pupazzi stesi ad asciugare al sole
To są kukiełki wyrzucone do wysuszania słońca
I matti sono apostoli di un Dio che non li vuole
Szaleńcy są apostoami Boga który ich nie chce
Mi fabbrico la neve col polistirolo
Produkuję sobie śnieg ze styropianu
La mia patologia č che son rimasto solo
Moja patologią jest że zostałem sam
Ora prendete un telescopio... misurate le distanze
Teraz weźcie teleskop... odmierzcie odległośći
E guardate tra me e voi... chi č piů pericoloso?
I popatrzecie miedzy mnie i was... kto jest bardziej niebezpieczny

Dentro ai padiglioni ci amavamo di nascosto
Wewnatrz pawolinów kochalismy sie w ukryciu
Ritagliando un angolo che fosse solo il nostro
Wycinająć kąt który był tylko nasz
Ricordo i pochi istanti in cui ci sentivamo vivi
Pamietam niewiele chwil w których czulismy sie żywi (czuliśmy że zyjemy)
Non come le cartelle cliniche stipate negli archivi
Nie jak teczki szpitalne (karty pacjentów) schowane w archiwach
Dei miei ricordi sarai l'ultimo a sfumare
Z mpoich wspomnień bedziesz jedynym do zamazania
Eri come un angelo legato ad un termosifone
Byłaś jak anioł polaczony z kaloryferem
Nonostante tutto io ti aspetto ancora
Pomimo wszystko ja na Ciebie jeszcze czekam
E se chiudo gli occhi sento la tua mano che mi sfiora
I jesli zamkne oczy czuje Twoją dłoń która mnie lekko dotyka
Ti regalero una rosa
Una rosa rossa per dipingere ogni cosa
Una rosa per ogni tua lacrima da consolare
E una rosa per poterti amare
Ti regalero una rosa
Una rosa bianca come fossi la mia sposa
Una rosa bianca che ti serva per dimenticare
Ogni piccolo dolore

Mi chiamo Antonio e sto sul tetto
Nazywam się Antonio i jestem na dachu
Cara Margherita sono vent'anni che ti aspetto
Droga Margherita to już 20 lat jak na Ciebie czekam
I matti siamo noi quando nessuno ci capisce
Szaleńcami jestesmy my kiedy nikt nas nie rozumie
Quando pure il tuo migliore amico ti tradisce
Kiedy nawe Twój najlepszy przyjaciel Cie zdradzi
Ti lascio questa lettera, adesso devo andare
Zostawiam Ci ten list, teraz muszę iść
Perdona la calligrafia da prima elementare
Wybacz tej kaligrifii z pierwszej podstawówki
E ti stupisci che io provi ancora un'emozione?
A zastanawiasz się czy ja czuję jeszcze uczucie?
Sorprenditi di nuovo perché Antonio sa volare.
Zdziw się na nowy bo Antonio umie latać

Hmm, no co najmniej dziwna ta piosenka...
No ale przetłumaczyłam jak potrafiłam najlepiej:) Pozdrawiam

witam a moze ktos posiada te piosenke i moze mogłby sie podzielic

nie nie jest dziwna,autor przedstawił jak są postrzegani ludzie psychicznie chorzy,a przecież oni też mają swoje uczucia,chcą kochać i być kochani,chcą aby ich respektowano i traktowano z szacunkiem bo oni też istnieją.

robię jeszcze pod siebie dlatego że się boję

smród moczu i masturbacji

Byłaś jak anioł przywiązana do kaloryfera

Z tego co slyszalem to jest to piosenka oparta na faktach autentycznych a wykonawca przedstawil ja na swoj sposob:)

Oczywiscie dziekuje za wyczerpujace tlumaczenie:) Moge wysłać chętnym ta piosenke na meila.

oczywiście wiele ludzi zamkniętych bezpodstawnie w szpitalach psychiatrycznych przeżywało dramat, gdyż byli często traktowani jako przedmioty-numery,nie jako istoty ludzkie które mają takie same odczucia ból,wstyd,radość itd..
no i pewno był też kiedyś taki Antonio który kochał,cierpiał i wierzył że umie latać.

Wszystkim ,których interesuje problematyka zawarta w tej piosence zachęcam do przeczytania książki włoskiego psychiatry Vittorino Andreoli pt."Moi wariaci-wspomnienia psychiatry" Pozwolę sobie zamieścić kilka słów z komentarza do książki:"W swoich wspomnieniach Andreoli ukazuje, jak przez lata pracy we włoskich zakładach zamkniętych uczył się dostrzegać i coraz bardziej doceniać całe bogactwo człowieczeństwa "wariatów", traktowanych przez"normalne" społeczeństwo w sposób urągający ludzkiej godności. Nie unikając dramatycznych obrazów i mocnych słów, opowiada, jak dojrzewał jako lekarz i przełożony lekarzy, domagając się zmiany stosunku do pacjentów i respektowania ich wolności, nie mylonego z pozostawieniem chorego samemu sobie."

daleko nie zaleciał:] No chyba że złapał sie krawężnika:D