jak to jest z tym congiuntivo i z uzyciem zaimkow

"L'uso del pronome soggetto e' obbligatorio nelle tre persone singolari, che hanno la stessa terminazione."

To zdanie z mojej ksiazki do garamtyki.

Niemniej jednak czesto spotkalam sie ze zdaniami typu "Penso che sia li'" a nie "Penso che lui sia li'".

I jeszcze jedna rzecz:
jak przetlumaczyc zdanie:"Mam nadzieje, ze zdam ten egzamin"?

1."Spero di superare l'esame" (czy to prawda, ze kiedy mowimy o sobie, nie mozna uzyc congiuntivo, ale trzeba uzyc konstrukcj "penso di", "spero di", itd.?)

a moze:
2. Spero che superi l'esame.
3.Spero che io superi l'esame (biorac pod uwage powyzsza regule, ze trzeba uzywac zaikmow osobowych).
4.Spero che superero' l'esame.

ja bym użyła zdania numer 1 (tak każe moja książka do gramatyki)

Znalazłam:("Una grammatica italiana per tutti" vol. 2)

"Che" segnala la presenza di un congiuntivo.
Con i verbi che indicano la soggettivita' o il desiderio (verbi di opinione, ipotesi, timore, dubbio, speranza) e' frequente l'omissione del "che".
Penso sia un bellissimo regalo
Temo sia un po tardi
ecc.

I jeszcze :
"Quando il soggetto del verbo che precede il congiuntivo e' uquale a quello del congiuntivo e' necessario usare di + infinito
Noi speriamo che tu legga questo libro - Noi speriamo di leggere questo libro "

>"Quando il soggetto del verbo che precede il congiuntivo e' uquale a
>quello del congiuntivo e' necessario usare di + infinito

Nie jest to do końca prawdą. Czasem "di" nie jest wymagane:

- Mi dispiace che lui sia in ritardo.
+ Mi dispiace essere in ritardo.

- Voglio che Maria si sposi.
+ Voglio sposarmi.

Mozesz tez napisac

>Mozesz tez napisac

>Czyli w koncu jak to jest z zaimkami? Trzeba uzyc w tym zdaniu tego
>"io" czy niekoniecznie?

Niekoniecznie. Jeśli używasz nie ma wątpliwości czy chodzi o mnie, ciebie czy jego, ale nie ma nakazu używania.