Wedlug Accademia della Crusca:
"manco" oznacza to samo co "neanche" i jest skrocona forma "nemmanco" jednego z wielu przyslowkow, ktorych poprzednik mozna znalezc w lacinie NE… QUIDEM. Po raz pierwszy wystapil on (w formie mancu) w starych tekstach sycylijskich z poczatku IV wieku.
W Vocabolario degli accademici della crusca forma manco pojawila sie dopiero w trzeciej edycji w 1691 bez zadnych odniesien literackich, ktorych nie znaleziono. W 1926 roku forma manco zostala zaklasyfikowana jako neologizm z negatywna konotacja, wystepujacy w jezyku potocznym, szczegolnie uzywany na poludniu Wloch, podczas gdy na polnocy zastepowany on byl przez neanche.
Taki podzial pozostal do dnia dzisiejszego. Manco wystepuje praktycznie tylko w jezyku potocznym, czasem tylko mozna znalezc te forme w tekstach literackich, ktore odtwarzaja jezyk mowiony.