Pytanie Il Condizionale Passato

Temat przeniesiony do archwium.
Mam pytanie dotyczące właśnie C.P.
Która forma jest prawidłowa
1. Domenica sarei voluto andare al cinema, ma non ho potuto.
czy
2. Domenica avrei voluto andare al cinema, ma non ho potuto.

Z góry dzięki
ja bym powiedziala, ze "avrei", bo volere to nie jest czasownik ruchu...
no właśnie, ale czy ma znaczenia, że "andare" jest czasownikiem ruchu?
Włosi też mają z tym problem.
ja sie ostatnio dowiedzialam, ze w italiano standard uzywa sie czas. pos. essere, a nie avere, ale na polnocy wloch tak nie uzywaja, wiec pewnie obie formy sa poprawne
Poprawna jest ta pierwsza opcja, czyli:
Domenica sarei voluto andare al cinema, ma non ho potuto.
Jest taka zasada, że jeśli jest czasownik modalny, w tym przypadku volere, to czasownik posiłkowy musi być zgodny z tym czasownikiem, który jest w bezokoliczniku. Czyli jeśli potem masz andare, to posiłkowy musi być essere. Gosia, to jest jeden z najpopularniejszych błędów, który robią Włosi... Jednak jedyną poprawną formą w tym przypadku jest ta z posiłkowym essere.
Pozdrawiam.
Maddalena, czyli moja 60 letnia nauczycielka wloskiego (na uniwersytecie) tez robi blad? Jakos nie chce mi sie w to wierzyc.
gosia BG wyglada na to, ze tak, ze twoja nauczycielka sie myli. Wlosi czesto popelniaja bledy wlasnie w tego typu przypadkach..
La regola generale dice che l'ausiliare da usare con i verbi servili è quello richiesto dal verbo all'infinito. Dunque, è giusto scrivere: "Sono dovuto andare", "Non sono potuto andare", "Sarei voluto andare", "Sarebbe dovuto venire".
gosia BG wyglada na to, ze tak, ze twoja nauczycielka sie myli. Wlosi czesto popelniaja bledy wlasnie w tego typu przypadkach..
La regola generale dice che l'ausiliare da usare con i verbi servili è quello richiesto dal verbo all'infinito. Dunque, è giusto scrivere: "Sono dovuto andare", "Non sono potuto andare", "Sarei voluto andare", "Sarebbe dovuto venire".
gosia BG wyglada na to, ze tak, ze twoja nauczycielka sie myli. Wlosi czesto popelniaja bledy wlasnie w tego typu przypadkach..
La regola generale dice che l'ausiliare da usare con i verbi servili è quello richiesto dal verbo all'infinito. Dunque, è giusto scrivere: "Sono dovuto andare", "Non sono potuto andare", "Sarei voluto andare", "Sarebbe dovuto venire".
Przepraszam, ze tyle razy, ale to wina komputera...
jeszcze jedna rzecz, czy jeżeli np. mówi to kobieta, to jest:
sarei volutA andare,
saremmo volute andare
saremmo voluti andare
zgadza się
zgadza się? miało być ze znakiem zapytania
Cytat: alexandra22
jeszcze jedna rzecz, czy jeżeli np. mówi to kobieta, to jest:
sarei volutA andare,
saremmo volute andare
saremmo voluti andare
zgadza się

Sì, zgadza się.

Niemniej jednak, zagłębiwszy się w moją gramatykę włoskiego, znalazłam również taką oto informację (nie mogłam bowiem uwierzyć, że la prof Gosi może się tak mylić):
Si usa preferibilmente l'ausiliare essere quando l'infinito è un verbo che richiede essere.
L'uso dell'ausiliare avere in questi casi può essere comunque giustificato dall'esigenza di esprimere una certa volontarietà dell'azione (non ho potuto venire suona più "determinato" di non sono potuto venire).
I wszystko jasne, Pani Profesor Gosi jest osobą bardzo zdeterminowaną i dlatego używa posiłkowego avere ;P Mimo to, polecam stosowanie się do tej ogólnej zasady, wtedy jest pewność, że jest poprawnie ;)
Cytat: ksalus
gosia BG wyglada na to, ze tak, ze twoja nauczycielka sie myli. Wlosi czesto popelniaja bledy wlasnie w tego typu przypadkach...

Tak? Dobrze wiedzieć. Widać niepotrzebnie się stresuję tym, że nigdy nie wiem kiedy użyć essere a kiedy avere. Skoro sami włosi mają z tym problem to nikt nie będzie mi się dziwił ;)

Maddalenaw, możesz przetłumaczyć tę zasadę na polski? Jakoś nie zrozumiałam o co w niej chodzi, przykład też mi jakoś nic nie wyjaśnił.
Szczerze mówiąc, nie radzę zbyt przejomować się tą zasadą, tzn jej drugą częścią, napisałam ją w ramach wytłumaczenia tego co mówi pani psor Gosi, ale mogę oczywiście przetłumaczyć:

Preferowane jest użycie czasownika posiłkowego essere, kiedy bezokolicznik jest czasownikiem wymagającym essere. - do zapamiętania ;)
Użycie posiłkowego avere w tym przypadku może być jednak usprawiedliwione potrzebą wyrażenia pewnej dobrowolności działania (non ho potuto venire brzmi bardziej "stanowczo" niż non sono potuto venire).

Ale jak mówię, nie ma się co w to zagłębiać, ta zasada to trochę jak usprawiedliwianie ich niedbalstwa ahaha ;) Najlepiej zapamiętać, że jak v. transitivo dajemy avere, a jak v. intransitivo essere, także z modalnymi!
edytowany przez maddalenaw: 08 kwi 2011
Temat przeniesiony do archwium.

« 

Pomoc językowa - tłumaczenia

 »

Życie, praca, nauka