Czy opłaca się znaleźć zatrudnienie we Włoszech?
Znalezienie pracy we Włoszech nie jest łatwym zadaniem, podobnie jak znalezienie dobrego i rzetelnego pracownika.
"W końcu można być Włochem w Polsce i Polakiem we Włoszech, będąc jednocześnie obywatelami europejskimi i mając te same prawa" – powiedział Giuliano Amato, włoski minister spraw wewnętrznych, kiedy Włochy niespodziewanie – po skandalu z "polskimi obozami" w okolicach Foggi – otworzyły rynek pracy. Dzisiaj Polacy we Włoszech są traktowani na równi z obywatelami innych krajów Unii Europejskiej. Trudno jest precyzyjnie określić, ilu ich przebywa na Półwyspie Apenińskim, ale z ostatnich badań przeprowadzonych przez Caritas Italia wynika, że jest ich ok. 100 tys.
Od początku 2007 r. zwiększyła się konkurencja na włoskim rynku pracy, bo do Unii Europejskiej przystąpiły Rumunia i Bułgaria, ale wykwalifikowany polski pracownik jest nadal bardzo ceniony we Włoszech.
Kogo szukają Włosi?
Bezrobocie we Włoszech wynosi 6,6 proc., natomiast w południowej, biedniejszej części kraju sięga nawet 24 proc. W związku jednak z ciągłym poszukiwaniem przez Włochów specjalistów, pracę można łatwo znaleźć już w Polsce. Największe szanse na znalezienie zatrudnienia mają spawacze, kierowcy, krawcowe, informatycy oraz graficy. Dużo ofert jest w branży gastronomicznej (kucharze, kelnerki), turystycznej (pokojówki, recepcjonistki) oraz w rolnictwie przy sezonowym zbiorze warzyw i owoców. Poszukiwane są pomoce domowe, opiekunki do osób starszych oraz ogrodnicy. Jednak największe zapotrzebowanie jest na personel medyczny, czyli wykwalifikowane pielęgniarki i lekarzy różnych specjalności.
Znaleźć zatrudnienie
Włochy są niezwykle pięknym krajem. Można je podzielić na bogatą, uprzemysłowioną północ i biedne, rolnicze południe. Pracy we Włoszech warto poszukać jeszcze w Polsce. Do wyboru są agencje pośrednictwa pracy, wojewódzkie urzędy pracy oraz Europejskie Służby Zatrudnienia (EURES). Uzupełnieniem źródeł poszukiwań może być Internet i prasa – a szczególnie dwutygodnik "Praca i Życie za Granicą", gdzie znajdziesz wyłącznie ogłoszenia sprawdzonych agencji pośrednictwa.
Wyjeżdżając do Włoch, warto dokładnie sprawdzić ofertę pracy, a zrobić tak powinny szczególnie osoby wybierające się na południe kraju. To właśnie tam wykryto przypadki zniewolenia polskich robotników sezonowych. Dobrze jest znać przynajmniej podstawy języka włoskiego, szczególnie jeśli wyjeżdżasz w ciemno. Wówczas są dwie możliwości: albo korzystasz z lokalnych włoskich urzędów pracy (Centro per l’Impiego) i agencji pośrednictwa pracy (Agenzia di Collocamento), albo odwiedzasz pracodawców osobiście.
Dobrze jest od razu zwrócić się o pomoc do włoskich agencji pośrednictwa pracy z gotowym CV (w języku włoskim!) i dowodem osobistym. Agenzia di Collocamento znajduje się w każdym mieście, a najbardziej popularne są: Adecco Italia S.p.a, Generale Industrielle S.p.a, Manpower S.p.a, Obiettivo Lavoro S.p.a, Quanta S.p.a, Temporary S.p.a, Vedior S.p.a. Jednak nie należy liczyć na szybkie znalezienie zatrudnienia w ten sposób, bo nawet Włosi mają z tym problemy. Oczekując na wiadomości z "pośredniaka", warto kupić sobie wygodne buty, zastanowić się, jakiej pracy szukamy i osobiście zgłosić się do potencjalnego pracodawcy. Jeśli będziesz miał szczęście, to może nawet za pierwszym razem coś znajdziesz. Czy zarobki wystarczają na życie?
Przede wszystkim zróżnicowane, nawet dla osób wykonujących to samo zajęcie. Liczy się staż pracy i kwalifikacje. Dużo zależy też od pracodawcy: czy jest to firma państwowa czy prywatna.
Należy również pomyśleć o mieszkaniu. I tutaj najbardziej korzystni są pracodawcy, którzy oferują zakwaterowanie i wyżywienie – dotyczy to szczególnie branży turystycznej i pomocy domowych. Natomiast w innym przypadku pojawiają się dodatkowe koszty związane z wynajęciem kawalerki lub pokoju. W centrum Mediolanu za pokój trzeba zapłacić ok. 500 euro (1,9 tys. zł), w Bolonii już 340 euro (1,3 tys. zł) a w Rzymie – 250 euro (940 zł).
Artykuły codziennego użytku są natomiast znacznie droższe niż w Polsce. Ale żyjąc oszczędnie, można wydać jedynie 200–300 euro (754–1,1 tys. zł) miesięcznie.
Obywatel europejski
Od 11 kwietnia 2007 r. obowiązek uzyskania pozwolenia na pobyt we Włoszech (Carta di Soggiorno) zastąpiono obowiązkiem meldunkowym w gminie zamieszkania – jeśli pobyt ma być dłuższy niż trzy miesiące. Meldunek (residenza) otrzymuje się w urzędzie miasta lub gminy (Comune). Następuje to, po przedstawieniu umowy o pracę lub zaświadczeniu, że studiujesz we Włoszech albo odbywasz staż zawodowy. Możesz też wykazać, że posiadasz własne środki na utrzymanie – obecnie minimalna kwota dla jednej osoby to 5061,68 euro (19 tys. zł) oraz że posiadasz Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego.
Artykuł pochodzi z dwutygodnika Praca i Życie za Granicą: www.pracaizycie.pl
Poprzednie