fragment: 5. Jakie są warunki orzeczenia separacji sądowej?
Separacja sądowa zakłada stwierdzenie faktów powodujących, że dalsze pożycie małżeńskie byłoby niemożliwe do zniesienia lub miało poważny i szkodliwy wpływ na wychowanie dzieci. Wniosek może złożyć także małżonek odpowiedzialny za zaistniałą sytuację.
Po złożeniu wniosku przez stronę, jeżeli wymagają tego okolicznosci, sąd orzeka, kto jest odpowiedzialny za separację (w ten sposób ustawa o reformie z 1975 r. zastąpiła poprzednie zasady okreslania winy, zarzucając regułę „kary” opartej na winie i wprowadzając regułę „naprawy” w sytuacji, w której wspólne mieszkanie jest niemożliwe do zniesienia lub byłoby szkodliwe dla małoletnich dzieci).
Odpowiedzialnosć (wniosek w tej sprawie można złożyć dopiero po orzeczeniu o separacji) jest istotna dla okreslenia zobowiązań alimentacyjnych oraz kwestii związanych z dziedziczeniem. Niezbędny jest udział prokuratora.
Separacja za obopólnym porozumieniem oparta jest na porozumieniu między małżonkami, jednak staje się skuteczna dopiero po zatwierdzeniu przez sąd, który jest odpowiedzialny za sprawdzenie, czy porozumienie osiągnięte przez małżonków jest zgodne z ogólnym interesem rodziny. W szczególnosci jeżeli uzgodnienia dotyczące opieki nad dziećmi i ich utrzymania są sprzeczne z interesem dzieci, sąd wzywa strony i okresla niezbędne zmiany. Jeżeli rozwiązanie jest nieodpowiednie, sąd może odmówić zatwierdzenia. W orzecznictwie przyjęło się, że udział prokuratora nie jest konieczny, jeżeli w sprawę nie są zaangażowane osoby małoletnie.