no cóż, odpowiem zanim Genio zdąży odpowiedziec Ci z ironią:
otóż to nie podobieństwo gramatyki sprawia, że uważa się, iż Polakowi łatwo nauczyć się włoskiego. Nie ma we włoskim dźwięków, które byłyby szczególnie trunde dla nas, słówka są melodyjne i dźwieczne, co sprawia że łatwo je zapamiętać.
Natomiast gramatyka j. włoskiego jest typowa dla języków romańskich, czyli dość odległa od języka polskiego (przynajmniej na poziomie języków indoeuropejskich), choć oczywiście nieporównanie bliższa niż np. języków semickich czy wschodnioazjatyckich.
Przykładowo, we włoskim nie ma odmiany przez przypadki poprzez zmiany końcówek - używa się po prostu odpowiednie przyimki.
Włoski jest znacznie bogatszy od polskiego w czasy gramatyczne, których mechanizm tworzenia jest często zupełnie inny niż w j.polskim.
W polskim nie występuje też częsty w j. włoskim tzw. tryb łączący, który jest typowy dla j. romańskich, a jego forma szczątkowa występuje też np. w j. angielskim.
Różnic jest oczywiście znacznie więcej, to tylko takie podstawowe.