s'è

Czy moglby mi ktos krotko wyjasnic jak to jest z:

s'è

Na przyklad:
l'Italia s'è desta,
dell'elmo di Scipio
s'è cinta la testa.
To wiem, ze tu znaczy “się”, ale z tego co sie „wyuczylem” to “się” brzmi „si” i wlasnie taki ma zapis. Tak wiec dla czego „s'è”

pozy

l'Italia s'è desta -> destarsi (svegliarsi) <- "si è": io mi desto, tu ti desti.... io mi sono destata, l'Italia si è destata (tekst ok. 1850 roku "s'è desta")

s'è cinta la testa -> do siebie -> cingere: io cingo, tu cingi (n.p. "cintura" znaczy pasek)

No to skoro:
io mi desto, tu ti desti
to
"l'Italia sie desta"
czyz nie tak powinno byc?

pozy

l'Italia s'è desta : passato (wstala)
l'Italia si desta : presente (wstaje)

Dzieki, ale…
W takim razie powinno byc:
ha destato
lub tez jakos podobnie ale z forma „avere” a nie „essere”.
A wiec:
aveva destato
abbia destato
avesse destato
itp.

Czy w takim razie “s'è desta” jest jakas „staromowa” i jeszeli tak to w jakim stopniu jest to forma powszechnie uzywana.

pozy

l'Italia s'è desta- si è svegliata
Si è desta - czasownik zwrotny destarsi + essere odmieniamy i w 3. os.l.poj. daje nam si è desta
po czym dokonujemy elizji i wyrzucamy i a na jego miejsce wstawiamy ' .Pozostaje nam s'è desta.
Tak samo jest w Chi c'è - jest to Chi ci è (essere)po odmianie i po elizji.
Dov’è -dove è
mam nadzieję ,że nic nie pomyliłam

Nie. "destarsi" tylko + essere (verbo riflessivo); "destare" (forma transitiva) + avere, n.p. l'orgoglio ha destato l'Italia