Dzieje sie tak na podstawie "Umowy o unikaniu podwojnego opodatkowania", zawartej w dniu 21 czerwca 1985 r. w Rzymie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej. Na pewno znajdziesz ja w internecie.
A ponizej wklejam Ci troche innych informacji na ten temat:
Rozliczenie dochodów z zagranicy
Obowiązek podatkowy nieograniczony jest obowiązkiem zapłacenia podatku od całości dochodów, bez względu na to czy uzyskanych w kraju, czy za granicą. Obowiązkowi temu podlegają wszyscy obywatele RP mający stałe miejsce zamieszkania w Polsce (polscy rezydenci podatkowi), a przebywający za granicą tylko czasowo. Podlegają oni polskiej ustawie podatkowej, przepisom wewnętrznym państw dających zatrudnienie oraz traktatom o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W świetle powyższej ustawy dochód otrzymywany przez polskiego rezydenta podatkowego jest opodatkowany w Polsce. Oznacza to, że bez względu na to gdzie znajduje się źródło przychodu i kto go wypłaca, powinien on zostać zadeklarowany w Polsce. Zadeklarowany nie oznacza, że zawsze opodatkowany w Polsce w całości. Często bywa tak, że według wewnętrznego prawa podatkowego państwa zatrudnienia dochód powinien być opodatkowany najpierw w tym państwie. W takiej sytuacji rozwiązania należy szukać w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, która przewiduje, jak podwójnego opodatkowania uniknąć.
Obowiązek podatkowy ograniczony występuje wówczas, gdy osoba fizyczna nie ma na terytorium RP stałego miejsca zamieszkania. Podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium RP na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium RP, nie ma znaczenia fakt przebywania w Polsce dłużej lub krócej niż 183 dni w danym roku kalendarzowym, przy czym uwzględniane są jeszcze postanowienia umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest RP.
ISTNIEJĄ NASTĘPUJĄCE METODY UNIKANIA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA:
Metoda odliczenia proporcjonalnego
Jest to metoda stosowana zaledwie w kilku kontraktach. Powinny je stosować osoby, które legalnie pracowały np. w Belgii, Holandii, USA, Wielka Brytanii, Rosji, a także osoby, które uzyskały dochody w krajach z którymi Polska nie zawarła umowy podatkowej. Polega ona na tym, że w Polsce podatek zapłacony za granicą podlega odliczeniu od podatku obliczonego od łącznych dochodów uzyskanych w roku podatkowym, ale tylko do wysokości podatku przypadającego na dochód uzyskany z zagranicą. Podstawą prawną przy tej metodzie jest art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy tej metodzie jednakże dochody nie są zwolnione od opodatkowania . Oznacza to, że po powrocie do kraju należy wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19% do urzędu skarbowego do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik wrócił do kraju. W tym samym terminie trzeba złożyć deklarację PIT-53. Wobec powyższego przy tej metodzie w ciągu roku dochody będą opodatkowane dwa razy w kraju i za granicą. Dopiero po złożeniu zeznania rocznego PIT-36 można odzyskać ewentualną nadpłatę, ponieważ w zeznaniu odlicza się podatek zapłacony za granicą.
Metoda wyłączenia z progresją
Tą metodę muszą zastosować osoby, które pracowały np. w Niemczech, Francji, Hiszpanii czy Włoszech i jest to metoda stosowana w większości umów. Obowiązywanie tej metody oznacza, że w Polsce zwalnia się z opodatkowania dochód osiągnięty w drugim państwie. Jednak dla ustalenia podatku należnego od dochodu osiągniętego w Polsce, stosuje się stopę procentową podatku obliczoną dla całego dochodu osiągniętego w kraju i za granicą. Według tej metody w Polsce podatek roczny należny obliczyć według zasady określonej w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas dochód osiągnięty za granicą wpływa jedynie na wysokość podatku od dochodów krajowych. W związku z tym przy tej metodzie zagraniczne dochody będą wykazywane w zeznaniu rocznym tylko wtedy, gdy podatnik osiągnie również dochody w Polsce. Osoby zobowiązane do stosowania tej metody nie muszą w ciągu roku płacić zaliczek na podatek i składać deklaracji PIT-53. Wynika to z przyjętej w umowie międzynarodowej unikania podwójnego opodatkowania. Przy stosowaniu tej metody, dochody są wolne od podatku i bierze się je tylko do ustalenia stopy procentowej dla opodatkowania w zeznaniu rocznym dochodów osiągniętych w Polsce.
DOCHODY WOLNE OD PODATKU I KOSZT UZYSKANIA PRZYCHODU
Zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych jest na postawie art.21 ust.1 pkt 20 updf część dochodów osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z pracy oraz stypendia - w wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. nr 89, poz. 568 ze zm.), obliczonych za okres , w którym była wykonywana praca lub podatnik otrzymał stypendium. Diety są jednak różne dla poszczególnych krajów i podlegają okresowym zmianom. Również na podstawie § 9 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów z 23 marca 1995 r. (Dz. U. nr 35, poz. 173 z późn. zm.) wszyscy Polacy zarobkujący za granicą (otrzymujący tam wynagrodzenia za pracę, stypendia, honoraria i wszelkie inne dochody) korzystają ponadto ze zwolnienia od opodatkowania części dochodów przeznaczonych na zakwaterowanie (chyba że wydatki te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów). Zwolnienie obejmuje kwotę stwierdzoną w rachunku hotelowym (lub równorzędnym dokumencie). Nie mogą one jednak przekraczać wysokości limitu na koszty hotelu, określonego na podstawie przepisów o delegacjach zagranicznych pracowników. Tym, którzy nie mogą przedstawić rachunku za hotel, przysługuje zwolnienie w wysokości 25 proc. tego limitu. Nie mają do niego prawa osoby, którym w czasie pobytu za granicą zapewniono bezpłatne zakwaterowanie.
PRZELICZENIE ZAGRANICZNYCH PRZYCHODÓW NA ZŁOTE
Dochody uzyskane za granicą, które muszą być uwzględnione w rozliczeniach z fiskusem w kraju po pomniejszeniu o diety oraz o wydatki czy ryczałty na zakwaterowanie, przelicza się na złote polskie według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłoszonych przez bank dewizowy, z którego usług korzystał podatnik, mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeśli podatnik nie korzystał z usług banku dewizowego, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez NBP.
Pozdrawiam,
Dee