possessivi.. proszę o pomoc

Mam problem z possessivi.. czy mógłby mi ktoś wytłumaczyc kiedy sie używa np. la mia madre, a kiedy bez rodzajnika.. Nie mam niestety ksiązki do gramatyki żeby sama sobie przeczytac.. dziekuje z góry :)

Rodzajnik opuszcza się przed zaimkami dzierżawczymi przy rzeczowniku oznaczającym pokrewieństwo, (ale nie zdrobniale).
Przed formami zdrobniałymi lub występującymi z przymiotnikiem należy użyć rodzajnika.

np.: mio padre - mój ojciec
mia madre - moja matka; la mia carissima madre - moja najdroższa matka;
la mia mamma - moja mama
mio fratello - mój brat; il mio fratellino - mój braciszek
suo cugino - jego kuzyn
Z zaimkim dzierżawczym "loro" ma być:
il loro padre - ich ojciec
le loro zie - ich ciocie

...to tak w skrócie.. :)

>kiedy sie
>używa np. la mia madre, a kiedy bez rodzajnika..

La mia madre się nie "używa". W "układach rodzinnych" w liczbie pojedynczej z possessivi nie używasz rodzajnika. Wyjątkiem jest "loro":

1. mia, tua, sua, nostra, vostra madre... ale la loro madre ( madre - liczba pojedyncza)
2. Le mie, le tue, le sue, le nostre, le vostre, le loro sorelle ( bo sorelle są w liczbie mnogiej )

Dajesz rodzajnik przy zdrobnieniach:

- mia madre, ale la mia mamma
- mio fratello, ale il mio fratellino

Dajesz też rodzajnik jeśli opisujesz w jakiś sposób kogoś z rodziny:

mia madre, ale la mia buona madre.

Chyba tyle...

Chyba jak zaczęłam pisać Ty wysłałaś swoje tłumaczenie. Zdublowałyśmy się.

wydaje mi sie ,ze poprawnie mowi sie mia madre a nie la mia madre,rodzajnika uzywa sie jedynie z przedmiotami( la mia penna, la mia macchina), zwierzetami( il mio cane) lub con persone non definite (il mio amico). Jezeli mowisz o czlonkach rodziny nie uzywasz rodzajnika( mio padre, mia madre, mio nonno - parenti). Jedynie kiedy chcesz uzyc jednoczesnie przymiotnika, a wiec mowisz la mia bella mamma, bez niego mowisz mia mamma bez la.
Nie jestem jednak pewna, gdyz juz dobrze nie pamietam! :-)

...nic nie szkodzi, zdublowana wiedza lepiej 'siedzi' w głowie...ja te wszystkie mądrości odpisuję z książki, tak mądra to nie jestem...
pozdrawiam :)

>bez niego mowisz mia mamma bez la

Tu się mylisz. Przeczytaj posty powyżej Twojego.

To tak na marginesie;
L’articolo, invece, come suggerisce Serianni (Italiano, Milano, Garzanti, 2000), si esprime normalmente con le varianti affettive dei singenionimi, ad esempio con babbo, papà, mamma, figliolo, figliola, nonna, nonno; perciò, “la mia mamma”, “il mio papà” oppure “il mio babbo” sono espressioni corrette, usate nella letteratura da autori sia toscani (come Collodi), sia di altre provenienze geografiche (come Verga). Nell'italiano familiare, specie fuori dalla Toscana, sono tuttavia ben saldi i tipi mia mamma e mio papà. Con altri nomi di parentela l’uso toscano predilige l’articolo: sono molto diffusi nel linguaggio popolare "la mi' mamma" "i' mi' marito", ecc., ma altrove è comune l’omissione.

L’articolo è però necessario in alcuni casi:

- con le forme alterate, ad esempio “la mia sorellina”, “il mio nonnino”, ecc. ed anche con le forme patrigno, matrigna, figliastro, figliastra;

- con i termini che indicano rapporti sentimentali ma non ancora di parentela vera e propria, come ad esempio “il mio fidanzato”, “la mia ragazza” e con essi anche tutte le varianti regionali (bello, bella, moroso, morosa, amante, ecc.);

- in frasi con accentuato valore enfatico, nelle quali, normalmente, il possessivo viene posposto: “il figlio mio”, “il nonno mio”;

nei casi in cui il singenionimo è accompaganto da un antroponimo (nome di persona o cognome) l’articolo, frequentemente, viene omesso."

z okresleniami przymiotnikowymi: la mia sorella inteligente, il mio fratello stupido..ze zdrobnieniami la mia mamma, il mio babbo, ..w l.mnogiej moje drogie dzieci ;)- i miei nonni, i miei genitori..