jesli chodzi ci o to, czy stawiac przymiotnik przed czy po rzeczowniku, to sprawa jest naprawde moooocno intuicyjna, czyli trudna dla kogos kto sie uczy a nie moze jeszcze miec intuicji.
Pewne zasady ktore moga pomoc sa takie: (wg Danieli Zawadzkiej)
1. tylko po rzeczowniku stoja te przymiotniki odrzeczownikowe, ktore precyzuja znaczenie rzeczownika, okreslajac szczegolna jego ceche, odrozniajaca go od innych rzeczownikow tego samego typu:
le ferie invernali, le ferie estive
gli studenti italiani (francesi, polacchi)
una rosa rossa (gialla, bianca)
2. Przymiotnik stawiamy przed rzeczownikiem, gdy ma charakter opisowy, uzyty jest w sensie ogolnym lub okresla oczywista ceche rzeczownika (ja bym dodala cos ode mnie, wowczas rzeczownik z przymiotnikiem tworza pewna calosc, mozna byloby je zastapic jednym slowem:
una bella ragazza (slicznotka), ale una ragazza bella (dziewczyna, ktora jest ladna)
la bianca neve (bialy snieg w sensie biel sniezna), ale la neve bianca (non grigia).
3. Dlugie przymiotniki staja po krotkich rzeczownikach a krotkie przymiotniki przed dlugimi rzeczownikami:
una storia interessante - un breve racconto.
4. Gdy rzeczownik okreslony jest kilkoma przymiotnikami, najczesciej jeden z nich staje przed, a pozostale zanim, poczawszy od bardziej precyzyjnych do bardziej ogolnych:
E' un interessante libro sulla migliore musica tardorinascimentale italiana.
I jeszcze takie ciekawostki, kiedy przymiotnik zmienia znaczenie w zaleznosci od tego gdzie stoi:
Vedo un solo ragazzo - vedo un ragazzo solo.
Quel signore e' un uomo galante e un vero galant'uomo.
Toscanini era un grand'uomo ma non era un uomo grande.
Podkreslam, ze to wszystko przepisalam z gramatyki Danieli Zawadzkiej.