un aiuto per i principianti

c'e' to znaczy ci e' czyli tam jest

ce l'hai fatta, znaczy co innego, farcela, ce jest tez od ci, ale poniewaz po nim jest l'hai, czyli la, ci zmienia sie w ce, i zaden apostrof nie jest tutaj potrzebny, bo nic tu nie wypada.
Chiaro?
(czyli to samo co napisalas ty :))) Moze tylko nieco dobitniej!

masz racje :)
mi po rpostu chodzilo o to ze C'E' to czasownik esserci zas CI o ktorym tu jest mowa to jest zaimek rzeczowny, ktory jak wlasnie napisalas przed innymi zaimkami, czyli la, lo, li, le, ne zmienia swa forme na CE :)
un saluto speciale per te sla sei molto generosa che hai voglia di aiutare cosi tanto agli altri :)

Mi sento onorata! ;)

ale troszenke jeszcze sie pospieram, pozwolisz? Ci to jest wg mnie partykula zaimkowa, a nie zaimek rzeczowny! Czy to jest kwestia nomenklatury...?

chyba kwestia nomenklatury bo teraz spojrzalam w slowniku pisza ze zaimek rzeczowny, patrze do ksiazki i jest ze partykula ;)

OOOOOOOOO!!!!!!!!!!! teraz znalazlam!!!
forma CI moze miec 5 funkcji:
1) zaimek zwrotny
2) zaimek osobowy CD (czyli funkcja dopełnienia bliższego)
3) zaimek osobowy CTr (dopełnienia dalszego, tzw celu)
4) partykuła zaimkowa
5) partykuła przyimkowa
przykłady zdań:
1) Noi CI alziamo.
2) Lui CI invita.
3) Lei CI crede.
4) Io CI provo.
5) Loro CI vanno.

i teraz szukam szukam i ecco: ja pisalam w formie 3, czyli zaimek osob. CTr

mam nadzieje ze teraz jest ok :)
ed e vero che: co dwie glowy to nie jedna :D

sorki ze tak sie wtracam :], ale chcialabym powiedziec ze ja takze cos zauwazylam ciekawego ale z innego tematu, czyli z "ukochanego'' tematu o "ne"
jest takie zdanie: non ne potevo piu' fare a meno [nie moglam sie bez tego obejsc] jednak mimo to wiadomo ze generalnie jest: fare a meno DI QC. czyli w tym momencie to "NE" jakby zastapilo to "DI QC." prawda?

A jesli jest to dobrze, to z tego wzoru mozna ulozyc tez takie zdania np.
non ne potevo maravigliarmi [ jest:meravigliarsi DI QC.], a mozna takze:non me ne potevo meravigliare; me ne meraviglio..........[dobrze?????]

prosze czy ktos moglby mi powiedziec czy mysle dobrze, bo nie chcialabym sie zle nauczyc

a dzieki wielkie za sprawdzenie tego z "ce" :**********

boh ho trovato questo:

Sono contenta di queste camicie. (jestem zadowolona z tych koszul)
NE sono contenta. (jestem z nich zadowolona)

Ho parlato con Silvia di questa camicia. (Mówiłam z Sylwią o tej koszuli)
NE ho parlato con Silvia. (Mowilam o niej z Sylvia)

Silvia e tornata da Parigi. (Sylwia wrocila z Paryza)
NE e tornata. (Wrocila stamtad.)

"czyli NE zastepuje takze dopelnienia wprowadzone przyimkami DI i DA, w tym rowniez okolicznik miejsca."

DI, DA + dopelnienie -> NE

tak wiec to dlatego tak jest :D

tak, tak, ne zastepuje di, da
sei contenta di questo? Si, ne sono contentissima.
Cosa facciamo di questa cosa? Non ne facciamo nulla.


natomiast ci zastepuje a, su, in, con:
penso a te - ci penso
Credi a quello che dicono? No, non ci credo.
Posso contare su di te? Certo, puoi contarci!

I jeszcze,
ne oznacza stamtad, podczas gdy ci oznacza tam:
quando vai a Parigi - ci vado domani. E quando ne torni?...

dziekuje ci wisienko i sla, cos niecos juz wiecej wiem [grazie a voi certamente!] :]]]]]]]]]]]]]]]

Co znaczy wyrażenie :rendere conto?
...la gente si rende conto che io sono ...

I jeszcze słówko "matusa" - znalazłam wyjaśnienie "persona anziana e della mentalità superata" - ale jak to powiedzieć po polsku?

>...la gente si rende conto che io sono ...
ludzie zdaja sobie sprawe ze ja....
rendere conto -zdawac sobie sprawe

la gente si rende conto che io sono- ludzie zdaja sobie sprawe z tego, ze ja jestem... Mi sie wydaje ze mantalita superata oznacza przestarzale poglady, ale to trudno okreslic. SUPERARE- WYPRZEDZAC, PRZEKRACZAC(na przyklad limit darmowych minut). pozdrowienia!!!

troche dziwne to slowko - SUPERARE
z jednej strony SUPERATO to przestarzaly z drugiej SUPERARE - znaczy wyprzedzac, przescigac ,przezwuciezac wreszcie - zdawac (np egzamin)
podobnie jak ten matuso bo mnie akurat kojarzy sie okresleniem matuzalem - czyli owszem osoba wiekowa (ten legendarny zyl 187 lat) acz rowniez dysponujaca wiedza i doswiadczeniem z racji tegoz wieku :] tak ja rozumiem to slowo po polsku

No to ja jeszcze dorzuce z Virgilio...

matùsa - abbreviazione di matusalemme usata dagli adolescenti scherz. per definire qualsiasi persona anziana o comunque chi è restio a adeguarsi ai nuovi tempi e preferisce rimanere legato ai vecchi schemi e alle impostazioni tradizionali.

Dziękuję Wam wszystkim!

Według http://www.oxfordparavia.it/
matusa (sostantivo maschile invariabile )
colloq. fuddy-duddy, old fogey - czyli stary nudziarz.

Czy we włoskim to słowo tez by miało miało taki ujemny wydźwięk?

heheh to chyba nie ma zadnego znaczenia w jakim jezyku tylko w jakim kontekscie :] tak jak moze byc stary stetryczaly nudziarz tak moze (przynajmniej moim zdaniem) byc medrzec o siwych wlosach ktorego mozna zapytac jak to drzewiej bywalo...

Zeusku... nie zawsze kontekst ma znaczenie.

Po polsku "stary nudziarz" jest zawsze określeniem niemiłym,
Po angielsku "old fogey" - jest zawsze pejoratywne.

Stąd moje pytanie czy "matuso" też ma taki ujemny wydźwięk.

Zeusku... nie zawsze kontekst ma znaczenie.

Po polsku "stary nudziarz" jest zawsze określeniem niemiłym,
Po angielsku "old fogey" - jest zawsze pejoratywne.

Stąd moje pytanie czy "matusa" też ma taki ujemny wydźwięk.

Czy ktoś mógłby rzucic okiem na moje rozważania na temat imiesłowów(czy są tutaj błędy, na co zwrócic uwagę)

We włoskim są 4 rodzaje imiesłowów:

- LEGGENDO la tua lettera - czytając twój list...
- AVENDO LETTO il libro - przeczytawszy książkę...
- la gente LEGGENTE libri - ludzie czytający książki...
- il libro LETTO ieri - książka przeczytana wczoraj... (wiem, że imiesłów bierny jest używany do tworzenia czasów złożonych i strony biernej, ale chodziło mi o użycie samego imiesłowu)

Sla - jeśli to czytasz - pisałaś gdzieś, że imiesłowy we włoskim mogą zachowywać się inaczej niż w polskim. Co miałaś na myśli?

dodam jedynie, ze tak jak participio passato jest uzywane we wloskim bardzo czesto i w wielu sytuacjach, to participio presente (leggente) jest uzywane bardzo rzadko i niechetnie.

Chodzilo mi o takie zdania:
Vengo da te tempo permettendo.
Leggendo il libro Pietro, e' arrivata Maria.

(prawdopodobnie to ostatnie zdanie jest nieco naciagniete, bo sama je wymyslilam, ale na wzor mnostwa innych, ktore slyszalam i czytalam, a teraz trudno mi znalezc oryginalny przyklad).

Chodzi o to, ze po polsku imieslow musi sie zgadzac z podmiotem, stad te osmieszane bledy typu: idac do szkoly wypadl mi dlugopis. Po wlosku tego typu zdania sa prawidlowe. Czyli, imieslow nie musi sie zgadzac z podmiotem.

Participio passato sluzy tez czesto jako forma implicita, no i przed wszystkim, buduje ukochana przez Wlochow strone bierna.

Dzień dobry i dziękuję!
Ale w takich zdaniach:
- Widzę go, spacerując z psem.
- Widzę go, spacerującego z psem.

tylko w pierwszym mogę użyć imiesłowu "passeggiando col mio cane" (ja widzę i ja spaceruję). A w drugim ? Czy tam musi być zdanie podrzędne "che passeggia"?

Spotkałam takie wyrażenie: "I miei hobby - leggente i libri" - czy wobec tego ta forma (participio presente ) jest równoznaczna z naszym rzeczownikiem odczasownikowym "czytanie"?

I jeszcze niesmiało spytam co to jest forma implicita?

A presto!

Mam pytanie kiedy określając położenie stosujemy è, a kiedy c'è.
Jak będzie poprawnie: Dietro la casa è il giardino czy Dietro la casa c'è il giardino?

Widzę go spacerującego z psem to: Lo vedo passeggiare con il cane.

Moim zdaniem czytanie to leggere (czasownik użyty w formie rzeczownika)

mysle ze to forma domyslna (czyli forma wynikajaca z tresci) ten implicito :)

c'e :) a to dlatego, że jeśli najpierw mówimy gdzie, a później co sie znajduje to używamy c'e/ci sono.

Odnosnie c'è to troche bardziej zlozona sprawa. Jednak nie wiem o co pytasz dokladnie. No ale po kolei.
% C'è = Ci è
% C'erano = Ci erano
Spotyka sie poza tym:
% Ci saranno
% Ci sono
% i inne odmiany tej partykuly z czasownikiem byc w roznych czasach.
Potoczna regula stosowania w tych zlozeniach "ci" jest fakt, ze dane zjawisko (tudziez osoba badz rzecz) --znajduje sie-- w danym miejscu. Jednak te regule musimy traktowac na wyczucie. Poniewaz np. una problema takze -znajduje sie- generalnie.

Jednak jak wspomnialem "ci" jest partykula. Jest takze forma dosc archaiczna "vi". Podobny problem zreszta wystepuje z partykula "ne".
Napisze to czysto gramatycznie, zeby nie bylo watpliwosci:
Wiec "ci" i "ne" moga wystepowac jako

1) Partykuly zaimkowe
Wtedy "ne" zastepuje dopelnienie wprowadzone przyimkiem "di", wskazuje ilosc i moze tez miec funkcje dzierzawcza.
- Abbiamo parlato della guerra. Ne abbiamo parlato a lungo.
Czyli: Rozmawialismy o wojnie. Rozmawialismy O NIEJ dlugo.
- Quanti anni hai? Quanti me ne dai?
Czyli: Ile masz lat? A ile mi Z NICH dasz?
Wtedy tez "ci" (i takze "vi") zastepuja dopelnienie wprowadzone przez przyimek "a" w odniesieniu do rzeczy (do osob jak wiadomo uzywamy zaikmkow osobowych).
- Ci sono bambini che non stanno mai fermi.
- Hai pensato ai preparativi? Certo che ci ho pensato.
Tu widac jak za ai preparativi wchodzi "ci". Bardzo przydatna konstrukcja

2) Jako partykuly przyslowkowe
Gdzie "ne" wskazuje na pochodzenie (da quel luogo, da quel persona).
Gdzie "ci" wskazuje na miejsce lub podazanie dokads.
- Fino a quando rimanete a Roma? Ci rimaniamo fino a sabato.
Do kiedy pozostaniecie w Rzymie? Pozostaniemy W NIM do soboty.

Kilka uwag. "vi", synonim "ci" nie wystepuje w jezyku mowionym, czesto partykuly "ci" uzywamy w polaczeniu z lo, la, il, le i czasownikiem avere.
Np. Non ce l'hai più?

Nie wiem na ile wyjasnilem, w kazdym razie sprobujcie przeczytac po 3x. Poszukajcie przykladow.

Ej, Gregorio,
wydaje mi sie, ze cala sprawe bardzo ale to bardzo zagmatwales... Wszyscy tutaj raczej wiemy, ze ci ma rozne znaczenia. Dziewczynie chodzilo jednak raczej o forme czasownikowa esserci. To, ze moze ona wystepowac w liczbie pojednynczej i mnogiej i w roznych czasach, jest calkiem logiczne, ale nie sa to rozne oddzielne formy (c'e' ci sara', c'e' stato, c'era) tylko normalna odmiana czasownika.

Partykula lub zaimek ci w innych znaczeniach, to inna sprawa. Ale w znaczeniu powyzszym daje sie wytlumaczyc przede wszystkim poprzez: znajduje sie, ( w czyms, gdzies - cos, ktos). I dobrze bardzo krociutko to wytlumaczyla dziewczyna: jesli najpierw jest powiedziane miejsce a potem jest, to wtedy uzywamy c'e', ci sono. To jest tlumaczenie bardzo skrotowe, ale pomaga wyrobic te intuicje.

Ja dodaje zwykle: sprobujmy zadac sobie pytanie. Jesli pytanie jest
dove? to bedzie e', a jesli pytanie jest che cosa, chi, to bedzie c'e'. Jesli zdanie dotyczy kogos i mowimy gdzie on jest, bedzie e', jesli pytanie dotyczy miejsca i co, kto tam jest, mowimy c'e'.

Napisales takie dwa zdania:
"Jednak te regule musimy traktowac na wyczucie. Poniewaz np. una problema takze -znajduje sie- generalnie. "

pierwsze jest zrozumiale i jasne. Ale drugie... procz tego ze nie una problema tylko un problema, to do tego po prostu nie rozumiem o co w nim moze chodzic?

Właśnie, trochę to wszystko skąplikowane, ale dzieki za wyjaśnienie.
Głównie chodziło mi własnie o określanie położenia i zwroty w stylu: jest, znajduje się. Rozumiem, że okreslając miejsce przeważnie stosuje się c'è lub ci sono.
A jeśli najpierw określamy co się znajduje, a dopiero później gdzie, to powiemy: Il giardino è dietro la casa ?

Więc takie zdania są poprawne ?
- Dov'è il mio libro? - è qui, sul tavolo.
- Che cosa c'è sul tavolo? - C'è il mio libro.

lo vedo mentre passeggia
lo vedo passeggiare

I miei hobby - leggente i libri - dla mnie jest to bardzo niejasne wyrazenie, ale wychodzac z zalozenia ze jezyk obcy jest wogole skonstruowany z reguly inaczej niz nasz, nie wszystko zawiera sie w gramatyce, czasami bywa to cos co mozemy jedynie okreslic jako "un modo di dire", cos dla nas calkowicie obcego.