Tryb warunkowy II typu w języku włoskim – tworzenie i użycie
Okres warunkowy II typu wyraża warunek prawdopodobny, możliwy do spełnienia.
Treść zdania nadrzędnego i podrzędnego jest możliwa do wykonania, ale niepewna lub mało prawdopodobna, nie musi być zrealizowana lub nie została zrealizowana.
W tym wypadku konstrukcja zdania jest sztywna:
| se | + | congiuntivo imperfetto | + | condizionale semplice |
SE tłumaczmy jako "gdyby", raczej nie "jeśli". Tutaj nie oznajmiamy, tylko przypuszczamy i "gdybamy".
Zobaczmy jak to wygląda w praktyce:
| playSe tu mi scrivessi, ti risponderei. | Gdybyś do mnie napisał, odpowiedziałbym ci. |
| playSe potesse, si trasferirebbe in Londra. | Gdbyby mógł, przeprowadziłby się do Londynu. |
| playSe solo volessi, potresti diventare un famoso cantante. | Gdybyś tylko chciał, mógłbyś stać się sławnym piosenkarzem. |
| playSe voi studiaste di più, non avreste problemi con gli esami. | Gdybyście więcej się uczyli, nie mielibyście problemów z egzaminami. |
Szyk zdania oczywiście może być odwrócony, zdanie nie musi zaczynać się od 'se':
| playTi risponderei se tu mi scrivessi. | Odpowiedziałbym ci, gdybyś do mnie napisał. |
Warto zaznaczyć, że czasem w zdaniu nadrzędnym może pojawić się tryb oznajmujący, czas teraźniejszy/przyszły (indicativo presente/futuro) lub rozkazujący (imperativo):
| playSe mi sentissi male, resterò a casa. | Gdybym poczuł się źle, zostanę w domu. |
| playSe per caso ti sentissi ancora male, chiamami immediatamente. | Gdybyś poczuł się znów źle, zadzwoń do mnie natychmiast. |
