Tryb przypuszczający złożony w języku włoskim - tworzenie

Tryb przypuszczający prosty condizionale semplice tworzymy poprzez odcięcie od bezokolicznika końcówek -are, -ere lub -ire i (w zależności od osoby) wstawienie na ich miejsce następujących zakończeń:
 

A oto pełna odmiana w trzech koniugacjach:

Pierwsza koniugacja:
 

Druga koniugacja:
 

Trzecia koniugacja:
 

Należy pamiętać, że w przypadku regularnych czasowników, kończących się na -care oraz -gare musimy dodać do końcówki literę 'h':

Natomiast regularne czasowniki zakończone na -ciare oraz -gare będą tracić w odmianie literę 'i':

Zwróćmy uwagę, że tak jak w czasie futuro semplice, końcówki pierwszej i drugiej koniugacji są takie same i zaczynają sie od -e-, natomiast końcówki trzeciej koniugacji zaczynają się od -i-.

Cała odmiana trybu condizionale semplice jest podobna do odmiany czasu futuro semplice, uważajmy jednak na następujące różnice:

- pierwsza osoba w condizionale ma końcówkę -erei lub -irei, druga liczby pojedynczej w futuro -erai lub -irai:
 

- pierwsza osoba liczby mnogiej w condizionale ma końcówkę -eremmo lub -iremmo, a w futuro -eremo, -iremo:
 

- druga osoba liczby mnogiej w condizionale kończy się na -ereste lub -ireste, a w futuro na -erete, -irete :
 

W trybie condizionale mamy następujące czasowniki nieregularne:

Na początek czasownik essere:
 

Trzy czasowniki nieregularne pierwszej koniugacji mają końcówki -are:
 

Główną cechą odmiany innych czasowników nieregularnych w condizionale semplice, jest brak początkowego -e- w końcówkach. Oto końcówki i odmiana przykładowego czasownika:
 

Podobnie odmieniają się czasowniki:
 

Pozostałe czasowniki nieregularne dodatkowo podwajają -r- w końcówce:
 

Niektórym z nich oprócz tego znika litera -l- lub -n- przed końcówką bezokolicznikową:

 

Uwaga: we włoskim trybie przypuszczającym, w odróżnieniu od polskiego, nie widać rodzaju, czyli canterebbe znaczy zarówno śpiewałby, śpiewałaby jak i śpiewałoby itd.

Na koniec pełne zdania z trybem condizionale semplice: