Liczebniki główne - język włoski

Liczebniki główne odpowiadają na pytanie ile? (jeden, dwa, trzy, cztery ...)

Liczebniki od 0 do 10 są nieregularne i należy nauczyć się ich na pamięć:

Liczebniki od 11 do 16 mają cząstkę "dici" (polskie "naście") na końcu, a od 17 do 19 na początku:

Pełne dziesiątki od 20 do 90 wyglądają następująco:

Do pełnych dziesiątek dodajemy jednostki. Zobaczmy to na przykładzie liczby 20:

Zwróćmy uwagę na brak ostatniej samogłoski dziesiątki przy jednostkach uno i otto.

Warto też zauważyć, że jednostkę "tre" w połączeniu z dziesiątką zapisujemy z akcentem graficznym, zatem -tré.

Pełne setki tworzymy, dodając do liczebnika jednostkowego cząstkę cento.

Trzeba pamiętać, że przy połączeniu jednostki uno i otto z setką zachorujemy ostatnią samogłoskę setki, zatem piszemy: centouno, centootto.

A teraz czas wyższe liczebniki:

Zatem 1000 to mille, ale UWAGA! 2000 to duemila, 3000 - tremila, itd..

Zostały nam jeszcze miliony:

I jeszcze jedna bardzo ważna uwaga: wszystkie liczebniki, poza milionami, słownie zapisujemy jako jeden wyraz. Oto kilka przykładów:

Trzeba jednak pamiętać, że nie będzie błędne powiedzenie również: cento e cinquanta chilometri - setki i tysiące możemy rozdzielić spójnikiem "e", chociaż formami częściej używanymi są te pisane łącznie.

Liczebniki główne są bardzo często używane w języku włoskim, nawet tam, gdzie po polsku stosuje się liczebniki porządkowe, np.:

1) do wyrażania godzin:

2) do wskazywania kolejnego dnia miesiąca:

Wyjątek stanowi primo - pierwszy, który również po włosku wyraża się liczebnikiem porządkowym.