Przyimki w języku włoskim

Przyimki są nieodmienną częścią mowy, nie posiadają samodzielnego znaczenia i występują zawsze wraz z rzeczownikiem, zaimkiem, przymiotnikiem, przysłówkiem lub bezokolicznikiem.

Te niepozorne słówka są bardzo ważnymi elementami zadania, gdyż wpływają na znaczenie innych wyrazów. Zdanie bez przyimka lub ze źle użytym przyimkiem często jest niezrozumiałe.

Każdy z włoskich przyimków ma wiele polskich odpowiedników i vice versa, dlatego nie można ich jednoznacznie przetłumaczyć. Wszystko zależy od tego jakiej innej części zdania towarzyszą.

Zaobserwujmy to na dwóch przykładach:

1) włoski przyimek a:

playDo i fiori alla mamma. Daję kwiaty mamie. (brak przyimka)
playSto a casa. Jestem w domu.
playVado a Roma. Jadę do Rzymu.
playVado in palestra alle cinque. Idę na siłownię o piątej.
playChiudo la porta a chiave. Zamykam drzwi na klucz.
playComincio a lavorare. Zaczynam pracować. (brak przyimka)

2) polski przyimek do:

playVado da Marco. Idę do Marka.
playAndiamo in Italia. Jedziemy do Włoch.
playQuando vai a Roma? Kiedy jedziesz do Rzymu.
playPartono per Varsavia. Wyjeżdżają do Warszawy.
playLa signora Marini si è recata al cinema. Pani Marini udała się do kina.
playSalite sull'autobus! Wsiadajcie do autobusu!

Wyróżniamy przyimki właściwe i niewłaściwe.

Przyimki właściwe dzielimy na przyimki proste (preposizioni semplici) i ściągnięte z rodzajnikiem (preposizioni articolate).

Przyimki właściwe proste to: a, in, di, da, su, per, con, fra/tra.

Przyimki proste jedno- i dwuliterowa łączą się z rodzajnikami określonymi w jeden wyraz:

il lo la l' i gli le
a al allo alla all' ai agli alle
in nel nello nella nell' nei negli nelle
di del dello della dell' del degli delle
da dal dallo dalla dall' dal dagli dalle
su sul sullo sulla sull' sul sugli sulle

Przyimki proste trzyliterowe: tra/fra, con, per obecnie bardzo rzadko łączą się z rodzajnikami.

Nie ma wielu zasad, które określałby czy należy użyć przyimka prostego czy ściągniętego, ale poniżej wyróżniamy dwie najważniejsze:

1) przed rzeczownikiem, który jest nie znany z wcześniejszego kontekstu, nie jest szczególny lub specjalnie określony używamy przyimka prostego

playLavoro in ufficio. Pracuję w biurze.
playLa domenica Carla va in chiesa. W niedzielę Carla chodzi do kościoła.

przed rzeczownikiem, który jest znany z wcześniejszego kontekstu, jest szczególny lub określony używamy przyimka ściągniętego

playLavoro nell'uffico al primo piano. Pracuję w biurze na pierwszym piętrze.
playLa domenica Carla va nella chiesa di Sant'Eusebio. W niedzielę Carla chodzi do kościoła Świętego Euzebiusza.

2) w liczbie mnogiej używmy najcześciej zaimków ściągniętych

playMarco abita negli Stati Uniti. Marek mieszka w Stanach Zjednoczonych.
playStudio spesso nelle biblioteche. Często uczę się w bibliotekach.

w liczbie pojedynczej użyjemy zaimków prostych

playMarco abita in America. Marco mieszka w Ameryce.
playStudio spesso in biblioteca. Często uczę się w bibliotece.

Poszczególne przyimki właściwe omawiamy w osobnych rozdziałach wraz z zasadami ich użycia.

Należy jednak pamiętać, że wielu wyrażeń przyimkowych najlepiej nauczyć się na pamięć, ponieważ nie wynikają z żadnej z reguł (najczęściej są to wyrażenia frazeologiczne).

Wyróżniamy również wiele przyimków niewłaściwych. W rzeczywistości są to przysłówki, przymiotniki lub formy czasownikowe w funkcji przyimków. Nastręczają one dużo mniej problemów niż przyimki właściwe zarówno pod wględem budowy jak i znaczenia. Oto ich przykłady:

playAda è dentro la casa. Ada jest w domu. (wewnątrz)
playDopo la lezione vado a casa. Po lekcji idę do domu.
playHo finito la scuola grazie a quest'insegnante. Skończyłam szkołę dzięki temu nauczycielowi.
playHanno risposto tutti tranne Leo. Odpowiedzieli wszyscy za wyjątkiem Leona.
playSecondo me si dovrebbe fare così. Według mnie powinno się postąpić tak.
playMarco ti aspetta davvanti al negozio. Marco czeka na ciebie przed sklepem.

Ćwiczenia online:

Zostaw komentarz:
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestruj się.
Komentarze (2)

Niestety sa bledy. Su +i=sui nie sul !, to samo z da+i= dai nie dal, de+i= dei. Moze to dal Panstwa literowki ale dla wielu odwiedzajacych Panstwa strone to sa powazne bledy ktorych sie ucza.

Świetnie napisane, z przyjemnością się czyta. Czekam na Ćwiczenia!